Tag Archives: supermarkt

Slim en gezond shoppen

ecologisch leven, , , , , , ,

“Biologisch eten is heel gezond, maar het is ook heel duur!” krijgen we vaak als antwoord als we het over gezonde voeding hebben. Hier tien tips om zowel gezond als goedkoop te combineren…

Wat heb je al in voorraad?
Slim en gezond shoppen begint thuis. Veel mensen hebben een voorraadkast, een kelder of garage waar ze voeding stockeren die lang kan bewaren. Spaghetti, rijst, craquottes, linzen, bonen, erwten, soep of groentes in blik of bric, etc. Ook je diepvries zit vaak overvol met allerlei overheerlijke restjes, maar we kijken er nauwelijks naar. Het kan handig zijn om eens te checken wat je al in huis hebt vooraleer naar de winkel te trekken. Dat bespaart allicht al heel wat dingen op je aankooplijstje.

Wat staat er op het weekmenu?
Vooraleer op de fiets te springen richting supermarkt of buurtwinkel stel je best een weekmenu op. Als je je weekmenu’s bijhoudt in een schriftje of mapje, kan je altijd even terugkijken op momenten dat je weinig inspiratie hebt. Dat spaart geen geld, maar wel tijd. Heb je zo’n weekmenu gemaakt, dan heb je gelijk een idee van wat je allemaal nodig hebt de komende week. Steekt het niet in de voorraadkast of in de vriezer, dan zet je die dingen op je boodschappenlijstje voor de supermarkt of buurtwinkel. En hou je dan ook aan dat lijstje!

This image has an empty alt attribute; its file name is uitschuifkast-180x300.jpg

Ga niet met een lege maag naar de winkel
Onderzoek heeft uitgewezen dat als we honger hebben dat we dan geneigd zijn om te grijpen naar voeding met snelle calorieën: meer suikers en vetrijker eten. Daar krijgen we een snelle energieboost van. Net wat je nodig hebt als je met een hongerdipje zit. En heel interessant als je een grote fysieke inspanning moet gaan leveren, maar niet handig als je rustig aan het winkelen bent. De kans dat je dan ongezonde voedingswaren in je winkelkarretje stopt is op dat moment erg groot. En daar zaten we net niet op te wachten.

Shop in de ochtend
Met een fris hoofd ben je minder snel geneigd om aan impulskopen te doen. Moet je na het werk nog snel snel voor het avondeten naar de winkel, dan pak je sneller naar ongezonde voeding en denk je minder na over wat je koopt. Als je inkopen doet, bedenk dan bij elk product: heb je het nodig, staat het op je lijstje of heb je toevallig gewoon trek in wat je uit het rek haalt?

Beperk je winkelbezoeken
Het lijkt te simpel om te noemen, maar hoe minder je naar de winkel trekt, hoe minder je koopt. De meeste mensen nemen toch wat extra mee elke keer ze inkopen doen. Beperk je het aantal keren dat je inkopen doet, dan beperk je ook die extra’s.

Vermijd afleiding
Je kinderen mee nemen naar de supermarkt is geen goed plan. Dat ondervindt elke ouder wel eens een keertje. Kinderen leiden je af, zeuren om extra’s of maken van de winkel één grote speelplaats waar jij achter hen aan kan hollen om ze kalm te houden. Rustig winkelen zit er met kinderen meestal niet in. En ongezonde extra’s belanden, zonder dat je het eigenlijk wil, toch in je winkelkarretje.

Vergelijk de prijzen en de ingrediënten
Als merk A goedkoper lijkt dan merk B, controleer dan altijd even de kiloprijs. Winkeliers zijn verplicht om die te vermelden op het prijskaartje. Is merk A effectief goedkoper dan merk B, ook wat betreft de kiloprijs, check dan de ingrediënten. Soms bevatten goedkopere producten meer suiker, vet of zout en minder verse voedingswaren. Weeg dan af wat voor jou op dat moment het belangrijkste is: de prijs of de (on)gezonde inhoud?

Check de snelverkoopproducten
Veel supermarkten zetten hun voedingswaren die nog maar enkele dagen goed blijven in de uitverkoop. Check dus altijd even de snelverkoopproducten om te kijken of er niets tussen zit dat je in je weekmenu in kan passen. Dat spaart vaak veel geld uit.

Koop seizoensgebonden
Seizoensgebonden producten zijn vaak goedkoper, omdat ze van dichtbij aangevoerd worden en het aanbod eraan groter is. Het is dus goed voor je portemonnee om je even te verdiepen in welk product in welk seizoen in jouw regio geteeld wordt. Doe je je inkopen bij een lokale boer of bioboerderij, dan is het aanbod altijd aangepast aan het seizoen. En je steunt er de lokale ondernemers mee!

Neem een kleinere winkelkar
Het is logisch, maar we vergeten het soms: hoe kleiner je winkelkar, hoe minder je kan aankopen en hoe minder geld je uitgeeft. Neem je een mandje in plaats van een kar, dan moet je nadenken wat je daarin stopt. Zo’n mandje is immers niet eindeloos inlaadbaar. Een grote winkelkar is dat wel. En hoe meer je moet nadenken tijdens het shoppen hoe gezonder en hoe budgetvriendelijker je koopt.

Talent

Achter de schermen, ecologisch leven, , , , ,

Als je naar de biosupermarkt gaat… dan kom je energiek terug! Achter de schermen van Eco-logisch Leven maken de medewerkers leuke dingen mee. Lees zelf maar!

“Goeiemorgen! … Euh… Middag!” roep ik enthousiast tegen de grijzende kassier terwijl ik mijn winkelkarretje richting biologische olie en pasta manoeuvreer. Hij lacht: “Pas wakker?” Ik glimlach naar hem, maar laat er verder het zwijgen toe. “Tot straks!” roept hij me na.

Tijdens het winkelen zie ik in een flits één van zijn collega’s voorbij komen… “Hé, dat is die jonge gast die de vorige keer is beginnen zingen tegen de jongste dochter toen ze schattige peuterpraatjes aan het verkondigen was aan de kassa. Hij verontschuldigde zich zelfs bij het betalen omdat mijn rekening zo hoog was,” herinner ik me.

Een half uurtje later sta ik aan de kassa met een volle kar, om af te rekenen. De grijze vijftiger is een andere klant aan het bedienen, dus ik schuif aan bij zijn jongere collega. Het is erg rustig in de winkel, zo op de middag. Als zijn klant betaald heeft en er verder niemand meer in de rij staat, komt de oudere van de twee bij ons staan. Hij kijkt in mijn kar en begint te zingen: “Ik heb m’n wagen volgeladen… vol met biogroenten!”

De jonge gast kijkt op: “Ik ken dat melodietje van ergens… van een heel ver kinderverleden…” Zijn collega bevestigt: “Klopt! Dat is een oud kinderliedje.” En hij geeft nog enkele voorbeelden ten beste uit hetzelfde genre.
“Maarreuh… Er zat toch iets anders in die wagen dan groentes?” vraagt de jongeman wat onzeker. “Ja, ouwe wijven!” lach ik, “Maar dat durfde hij hier niet te zingen…” De zanger buldert van het lachen.

Op dat moment komt er een nieuwe klant aan, dus ons zangtalent gaat weer achter zijn eigen kassa staan. De jonge kassier brainstormt verder: “Eigenlijk zouden we hier met drie kassa’s a capella en in canon moeten zingen voor de klanten. Dat trekt volk!” Ik beaam: “En dan die van de slagerij aan de andere kant van de winkel laten antwoorden.” De oudere laat weer van zich horen: “Leeejoh! Leeeêêjooh!” buldert hij, zonder dat er antwoord komt: “… Nee, ze willen blijkbaar niet meedoen ginder…” Iedereen lacht.

“Ik heb nog nen hoop van die commerciële ideeën, zene.” zegt de jongeling voor me, “maar niemand wil naar mij luisteren…” Hij geeft een paar voorbeelden. Er zitten goeie dingen tussen! Dus ik vraag: “Zijt ge zeker dat uw toekomst aan de kassa van de Bioplanet ligt?” Hij probeert zelfzeker te bevestigen, maar ergens hoor ik toch een lichte twijfel in zijn stem: “Eigenlijk ben ik zanger, maar ja… Is dit daikoon?” Dat is inderdaad daikoon. “En pastinaak…” Hij concentreert zich weer op de waren in mijn kar.
“Ken je die nog?” vraag ik. “Ja, postelein!” Ik moet glimlachen. “Waart gij dat die mij dat uitgelegd heeft de vorige keer?” Ik bevestig. “Ah, cool! Sindsdien weet ik dat dus!”

Ik vraag: “En hebt ge ‘t ook al eens klaargemaakt?” De postelein is erg vers, dus ik wijs hem daarop: “Als ge ‘t wilt uit proberen, zou je vandaag een struikje moeten mee pakken.” Hij gaat dat doen, zegt hij, en vraagt me enkele receptjes te herhalen: “Ik zou eens een blaadje van uw kar moeten pikken, hè, dan weet ik hoe dat smaakt.”
“Doe maar, hoor! Maakt niet uit…” zeg ik. “Nee, dat mag ik niet, iets uit de kar van de klanten halen.” zegt hij stilletjes.

Plots beginnen zijn ogen te twinkelen en gebruikt hij een deftige toneelstem: “Komt u maar verder, mevrouw!” In het voorbijgaan stopt hij heel even mijn kar en met een guitige blik plukt hij één blaadje van de postelein. Hij steekt het vlug in zijn mond. Tijdens het intikken van mijn elektronische betaalcode, begint hij te kauwen. “Mmmmmm, da’s keilekker! Da’s echt lekker!” roept ie verrukt.

Smakelijk!

© 2013 Katrien Nauwelaerts

(gepubliceerd met toestemming van de auteur)